Projekt artystyczny ODCINEK Cottbus – Zielona Góra

Oba miasta – niemieckie, dziś Cottbus (Chociebusz) i polskie Zielona Góra leżały kiedyś nie przedzielone granicą w jednej krainie na pograniczu śląsko – łużyckim. Ich znaczenie i historyczne losy były odmienne. Chociebusz (Cottbus) jako osada powstał znacznie wcześniej i odgrywał początkowo znaczącą rolę, jednak z upływem czasu jego znaczenie malało. Zielona Góra przeciwnie, z wiekiem rosła w znaczenie.
Dziś miasta leżą niedaleko od granicy dwu dużych sąsiadów, państw Unii Europejskiej – Republiki Federalnej Niemiec i Rzeczpospolitej Polskiej i są ze sobą jak organizmy miejskie porównywalne. Niezależnie od losów politycznych tych ziem, nie tylko w okresie przed państwowym, warunki środowiska naturalnego określały układ dawnych dróg handlowych w omówionym regionie. Pośrednio od ich przebiegu uzależnione było powstanie i późniejszy rozwój grodów i miast, a czasami i wsi. Sieć dróg tego terenu, zwłaszcza na obszarach piaszczystych była raczej rzadka, zagęszczała się jedynie na obrzeżach krainy, gdzie gleby były lepsze, co powodowało, że osadnictwo było gęste. Przez środek prowadził jeden stary szlak handlowy, idąc z północy, od Szczecina przez Frankfurt, Krosno, Zieloną Górę, Kożuchów, Bytom odrzański, Głogów do Wrocławia. Drugi ważny szlak prowadził z Gubina przez Krosno, Świebodzin do Poznania – północnymi obszarami regionu, wreszcie trzeci z Gubina przez Lubsko, Żary, Żagań, Szprotawę do Wrocławia trzymał się południowych obrzeży krainy. Najprawdopodobniej już w XIV wieku w Zielonej Górze przecinały się dwa z tych szlaków : ze Szczecina do Wrocławia i z Gubina do Poznania. Jest prawdopodobne, że ten ostatni szlak biegł od Gubina w drugą stronę, w kierunku na Chociebusz (Cottbus).
Mapa Państwa Pruskiego z 1829 roku wyznacza szlak pocztowy i szosę : Berlin – Wrocław, przez Zieloną Górę. Świadectwem tego szlaku jest istniejący po dziś dzień zajazd pocztowy w Zielonej Górze przy ul. Jedności, a także dwa słupy całomilowe na trasie od Frankfurtu do Zielonej Góry zachowane do dziś : 2 km na wschód od Leśniowa Wielkiego oraz na przedłużeniu Al. Wojska Polskiego w Zielonej Górze, u wylotu na Krosno Odrzańskie. Wszystkie te zabytki są elementami kultury drogi, a także trwałym dziedzictwem społeczności zamieszkującej w przeszłości na tych ziemiach.
Droga docierały towary i surowce, przemieszczali się wędrowcy, podążały listy z dobrymi i złymi nowinami. Ale drogą docierały także nieludzkie ideologie i wojny przynoszące mieszkańcom zniszczenie, śmierć i wypędzenie. Trudna przeszłość nie powinna być jednak przeszkodą dla budowy nowych relacji w Zjednoczonej Europie. Zrozumieli to politycy, zrozumieli również obywatele sąsiadujących ze sobą krajów. Owocem tej tendencji jest między innymi układ (umowa) partnerski między miastami Cottbus i Zieloną Górą, zawierający szereg zapisów umożliwiających współpracę obu miast. Zachodzące przemiany popierają aktywnie również artyści po obu stronach granicy.